Vooruit, toch nog eentje deze week!

Goedemorgen trouwe blog-volgers,

Een beetje laat hé, dit keer. Jullie beginnen er zelfs al om te vragen haha. Nou, geniet er nog maar even van, want dit zal de een na laatste wel zijn denk ik!

Dat was een weekje genieten. Ja, je leest het goed. Ik weet niet of het komt omdat het einde van mijn stage in zicht is, of omdat ik mij nu gewoon lekker op mijn plek voel hier. Anyway, de dagen vullen zich met werk, er is nog geen dag geweest dat ik mij verveelde. Maar het vergt wel veel energie allemaal, dus na je werk ben je eigenlijk gewoon ‘op’. Maar zolang je dan maar met een voldaan gevoel naar huis rijdt, vind ik het goed.

Grote nieuwe stappen gaan ik niet meer maken denk ik, dus ik ga liever voor het finetunen van de stapjes die we al gemaakt hebben. Zorgen dat de dingen die ik doe straks door iemand anders overgenomen kunnen worden, zodat ik straks met een beetje een gerust hart kan vertrekken.

Benadete liet van de week al weten het jammer te vinden dat ik straks weer vertrek, ze vindt het erg prettig werken met een ‘inbetwener’. En de vraag of ik niet nog even kon blijven. Haha, goed om te horen in ieder geval. En ook een hele geruststelling dat ik na mijn studie altijd weer terug mag komen.

Kenia, Afrika, een onderontwikkeld land zullen de meeste denken. Ik kan het deels beamen, maar langs de andere kant, er liggen hier dan weer wel zonnepanelen op het dak. Daar moet je dan eigenlijk ook wel weer een beetje om lachen. Maar ik denk dat je, zolang je een ‘goed’ loon hebt hier, hier prima kunt leven. De ‘cost of living’ is relatief laag, en je kunt het zo gek maken als je zelf wilt. Je hebt hier goede restaurants, dus je gaat gewoon voor 20 euro een keertje doordeweeks uit eten. Waarom? Gewoon omdat het kan! ;)

Tja, buitenlandse stage. Goed voor de ontwikkeling van de leerlingen, maar ook goed voor de PR van de school krijg ik het idee. Ze weten mij inmiddels wel te vinden hoor, nu weer voor een decanen nieuwsbrief ofzo. Maar ik vind het wel prima hoor, ik doe er wel aan mee. Fototje maken, tekstje schrijven. Het is toch altijd weer een kans om, niet zo zeer jezelf, maar vooral ook de sector in de spotlight te zetten. Dat vind ik wel belangrijk, dus als ik de kans krijg om daaraan bij te kunnen dragen, grijp ik die aan.

Deze week en het begin van volgende week hoop ik nog wat andere bedrijven in de buurt te kunnen bezoeken. Altijd goed om even bij de buurman over de schutting te kijken toch?! Volgende week donderdag landt Stefan hier en ronden we alles af. Jup, het einde is nu toch echt in zicht. Sjaak vroeg gisteren nog of ik al aan het aftellen was. ‘Nee’, zei ik, ‘gelukkig niet’….

Het is bij jullie nu vakantie, en dat excuses gebruik ik voor mezelf nu ook even. Ik zit echt eventjes krap in mijn tijd, dus ik laat het dit keer even bij 1 A4’tje. Ton is hier deze week ook, dus dat betekent meer aandacht voor de kalanchoë en mijn activiteiten. Volgende week laat ik zeker nog even wat van mij horen!

Fijne week iedereen, groetjes uit een zonnig (ja, hij is terug!) Kenia.