Laatste loodjes

Sla een willekeurige krant open, scrol door je social media timeline of open de Nu.nl app, tropische weersomstandigheden houden Nederland in de ban. Hier in North Carolina ben ik inmiddels niet anders gewend, alleen hoor je er hier niemand over klagen. Ook wij zullen er misschien alvast maar een beetje aan moeten gaan wennen, want als je de deskundigen mag geloven gaan we steeds meer van dit soort uitersten krijgen. Het Hitteplan 2.0, maar dan met iets meer inhoud, lijkt mij een goed idee. Misschien kunnen we wat leren van andere plekken op de wereld zoals hier, waar deze omstandigheden al gewoon zijn.

Op het stagebedrijf beginnen de chrysanten en de kerststerren de lege afdelingen in de kas gelukkig weer een beetje te vullen. Ik ben zelf veel buiten bezig met het evalueren van de gewassen. Ik keek toevallig vorige week een van mijn eerste evaluaties terug. Grappig om te zien hoe je je daar in een korte tijd als best in kunt ontwikkelen. Veel gewassen had ik namelijk nog nooit eerder op deze manier beoordeeld. En waar ik in het begin nog erg uitgebreid was en alles opschreef wat ik zag, merk ik dat ik vanaf een gegeven moment eerder door heb wanneer iets afwijkend is en schrijf ik alleen dat op. Ook wordt het makkelijker om cijferbeoordelingen te geven naar mate je meer gewassen gezien hebt. Het klinkt logisch, maar aan het einde van de dag moet je er toch ook wel bewust van zijn dat op basis van jouw beoordelingen, veredelaars misschien wel doorslaggevende beslissingen maken. Het is dus best wel een verantwoordelijkheid, en fijn dat het stagebedrijf daarin vertrouwen heeft in mij.

Verder is het nog steeds erg rustig op de kwekerij en draaien we met een minimale personele bezetting. Het opruim- en schoonmaakwerk raakt wel een beetje gedaan nu, dus het is richting het einde van de week een beetje zoeken naar klusjes om te doen. Gelukkig had ik nog wat leuke uitstapjes op de agenda staan de afgelopen weken, want nu je hier eenmaal toch bent kun je je tijd maar beter optimaal benutten.

Zo vond drie weken geleden Cultivate plaats in Ohio. Cultivate is een tuinbouw beurs en volgens vakgenoten is het, op de California Spring Trials na, het belangrijkste tuinbouw evenement van het jaar in Amerika. Voor mij dus een uitgelezen kans om daar ook eens een bezoek aan te brengen, om te zien wat daar gaande is. Ik vond het erg interessant om deze beurs eens te bezoeken. Het is totaal anders dan de beurzen die wij gewend zijn in Europa. Cultivate is qua beurs omvang denk ik ongeveer vergelijkbaar met de FloraHolland Trade Fair welke altijd in november plaatsvindt in Aalsmeer (voor degene die dat wat zegt). Alleen worden er hier naast de beurs ook nog allerlei andere evenementen en conferenties georganiseerd. Het is veel meer een relatiebeurs, dat zag je ook terug in hoe de bedrijven zichzelf presenteerden met relatief weinig product presentaties.

Een traditionele, door de Nederlandse ambassade georganiseerde, borrel liet mij toch maar weer beseffen hoe klein het wereldje wel niet is. Of hoe sterk de Nederlandse positie is in ons vak, het is maar net hoe je het wilt interpreteren. Vraag een willekeurige buitenlander wat hij associeert met Nederland, geheid dat hij naast onze dijken en de Wallen ook iets tuinbouw gerelateerd opnoemt. The Flying Dutchman, onze VOC mentaliteit en onze constante drive naar innovatie hebben ons wel gebracht waar we nu zijn. Het is waar een klein land groot in kan zijn.

Een paar dagen na de Cultivate beurs zat ik alweer in het vliegtuig naar Chicago, waar ik eerst een weekendje downtown had gepland om de toerist uithangen. Wat een mega stad zeg en wat een mensenmassa. Het is dan ook niet voor niets de derde grootste stad van Amerika, maar ik had het wel een beetje onderschat. Ik had ook van tevoren nog geen hotel geboekt, ik dacht dat regel ik daar wel even. Natuurlijk geen rekening houdende met het feit dat het hier ook schoolvakantie is en dat de hotels best wel heel duur zijn. Dus dat was nog wel even een zoektocht. Maar gelukkig is ook in Chicago Uber perfect geïntegreerd en kon ik zodoende iets zoeken dat wat verder van het centrum af was.

Na het weekend was ik uitgenodigd om twee dagen door te brengen bij een veredelingsbedrijf dat onder andere in Chicago gevestigd is. Ik kreeg een uniek inkijkje in het bedrijf en de bedrijfsprocessen, en heb mij verwonderd over de verschillen die ik opmerkte tussen een veredelingsbedrijf dat in zaad gespecialiseerd is ten opzicht van wat ik gewend ben met stekmateriaal. Ik had er eigenlijk nooit eerder met zo’n blik naar gekeken. Dus met waardevolle nieuwe inzichten, keerde ik weer huiswaarts.

Het wachten op de luchthaven is iets waar ik in het begin altijd een beetje een hekel aan had. Maar inmiddels weet ik mijn tijd goed te slijten. Er is bijna altijd wel een Starbucks te vinden, waarna ik een rustig plekje opzoek, muziek op zet en mijn laptop open klap. Gelijk maar even mijn verslag uitwerken, nu alles nog vers in het geheugen zit. Het viel deze keer alleen niet helemaal mee om alles even helder op papier te krijgen. Ik heb de tuinbouw sector in Amerika dan ook maar omschreven als een groot spinnenweb, waarin retailers, kwekers, brokers en veredelaars allemaal verweven zitten. En allemaal met hun eigen partners om zich heen, waarvan sommigen nog met dubbelfuncties ook. Ik hoorde al van anderen dat het wel een tijdje duurt voordat je dat een beetje door hebt. Maar dat maakt het er zeker niet minder interessant op. Conncecting the dots, zoals we dat vroeger op de basisschool al deden met de puzzeltjes waar je een lijn trok door achtereenvolgende nummertjes. Steve Jobs was er erg goed in, ik ben er nog wel een tijdje zoet mee.

Ondertussen ben ik ook druk bezig geweest met mijn stageverslag voor school. Het onderzoek dat ik deed (een grote rassenproef met Zinnia) bracht statistische analyses met zich mee, dus dat vroeg nog wel even wat aandacht. Maar het is dan weer wel mooi als je dan uiteindelijk resultaten hebt waar je wat mee kan. Mijn stagebegeleider was ook erg blij met het onderzoek en ook zeker met de resultaten, en wil er volgend jaar zelfs een vervolg aan gaan geven. Dus dat is een mooie kroon op het werk, dan is het in ieder geval niet voor niets geweest.

Over een kleine 2 weken komt Carina deze kant op en hebben we samen nog een mooie vakantie voor de boeg. Ik heb mij even laten adviseren over wat de mooie plekken zijn om heen te gaan. Want Amerika is zo groot, je moet echt keuzes maken. Aanvankelijk hadden we het plan om langs de Oostkust te reizen, met een uitstapje naar de Niagara Falls, maar uiteindelijk hebben we toch een route langs de Westkust uitgestippeld. Met een huurauto gaan we vervolgens landinwaarts rijden richting de Grand Canyon en de Rocky Mountains, vanwaar we uiteindelijk naar New York vliegen. Na een bliksembezoek aan die stad, vliegen we vervolgens van daar weer terug naar Amsterdam. Om Chicago taferelen te voorkomen, hebben we van tevoren alvast maar wat hotels geboekt.

Voor de volgelingen die op vakantie zijn, geniet er nog even lekker van. Voor degene die, net als ik, nog een vakantie in het vooruitzicht hebben, ik hoop dat jullie er ook zo naar uitkijken.

Keep calm,

Stef